yasama meselesi

  Bir mum yakıyorum bu gece için. Odaklanmış onu izliyorum, nasıl dalgalandığını. Işık saçmak için nasıl da eridiğini, son parçasına kadar yanmaya devam edişini izliyorum. Kendimi onunla bir hissediyorum. Çıktığım yolda ışık saçarak yürümüş, son parçalarıma kadar yanmaya devam etmişim.Birgün gelmiş ve o ışık yerini karanlığa ve eriyen damlalara bırakmış. Sonra tekrar sönmüş ve tekrar yanmışım. Sonunda yeni bir mum yakmışım ama hiçbir şey eskisi gibi olmamış. Çünkü görmüşüm nasıl yandığımı ve benden geriye nelerin kaldığını.

  Kalbinde çözemediği her şey için beklemeli insan şimdi anlıyorum. Cevaplar önemini yitirmeli. Soruları sevmeliyiz, kilitli bir oda gibi. Kaçtığın bir soru varsa cevabını aramaktan vazgeç. Cevap sana şuan verilemez çünkü sen henüz o cevapla yaşayamazsın. Senin soruyu yaşaman gerekiyor. Günün birinde kendini cevabı yaşarken bulacaksın. Çünkü aslında her şey yaşama meselesidir...